pierwszy w kolejności

См. также в других словарях:

• na pierwszy ogień — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} na sam początek, w pierwszej kolejności : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie egzaminów na pierwszy ogień poszli studenci drugiego roku. Na pierwszy ogień… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• proto- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający pierwszeństwo w czasie, kolejności, stanowisku itp. tego, o czym mówi drugi człon wyrazu; przed ; najdawniejszy, początkowy, pierwszy, pierwotny, np.: protogwiazda, protorenesans, prototyp» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• drugo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych określający cechę podrzędności, kolejności, następstwa tego, do czego się odnosi człon drugi, np. drugorzędny, drugoplanowy, drugoroczny» …   Słownik języka polskiego

• pierwszo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych określający pierwszeństwo w znaczeniu, wartości lub kolejności tego, do czego się odnosi człon drugi, np. pierwszorzędnie, pierwszoligowy, pierwszoplanowy» …   Słownik języka polskiego

• ogień — 1. Coś piecze, pali kogoś jak ogień, żywym ogniem a) «coś jest przyczyną silnego, przejmującego, piekącego bólu»: Pod palcami czułem na policzku i uchu grubą pręgę, która straszliwie bolała i piekła jak ogień. J. Brzechwa, Owoc. b) «ktoś ma… …   Słownik frazeologiczny

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• proto- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na pierwotność, początkowość w czasie, pierwszeństwo w kolejności tego, czego dotyczy drugi człon wyrazu; początkowy, pierwszy, pierwotny, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}prototyp,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jeden — + jedna, jedno jedni, odm. jak przym. 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1» Jeden kandydat. Jeden grosz. Jedna sztuka. Rękawiczki z jednym palcem. ∆ Jedna druga, jedna trzecia, jedna dziesiąta «połowa, trzecia, dziesiąta część czegoś» ◊… …   Słownik języka polskiego

• któryś — D. któregoś, C. któremuś, B. któregoś, NMs. którymś, blm «dowolny, wyróżniony z wielu, bliżej nie określony, następujący w nie określonej bliżej kolejności» Któregoś dnia wyjechał bez pożegnania. To któryś z moich uczniów. ◊ Któryś tam (z rzędu)… …   Słownik języka polskiego

• przed- — 1. «pierwszy człon wyrazów złożonych, których podstawą jest połączenie przyimka przed z rzeczownikiem, np. przeddeszczowy, przedhistoryczny, przedkościelny, przedrozbiorowy, przedświąteczny; przedmieście, przedmurze, przedpiekle» 2. «przedrostek» …   Słownik języka polskiego

• po — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na granicę zasięgu czegoś w przestrzeni lub w czasie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wanna wypełniona po brzegi wodą. Śnieg po… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień